Blinde paniek bij hulpmoeder Nancy. Ze wil dat er meteen een spoedvergadering wordt ingelast, want: ‘Anton, er hebben zich weer drie groenevingermoeders afgemeld’. Op zich is het niet geweldig natuurlijk, dat de moeders die zouden helpen met het aanleggen van de schooltuintjes het laten afweten. Maar de grootste ramp op aarde is het ook niet.
Die schooltuintjes zijn immers een middel (om buiten te kunnen leren met de kinderen, om een fijn plein te hebben, wat dan ook) en geen doel op zich. Net zoals de herfsttafel en de kerstboom middelen zijn. Praat met vrijwilligers over waaróm ze doen wat ze doen. Zo sla je twee vliegen in klap: je voorkomt gedoe over niks én je helpt vrijwilligers om een wezenlijke bijdrage aan je organisatie te leveren.
Nancy is een groot talent. Maar dan ook echt een heel groot talent. Zo weet ze beter dan welk personeelslid ook wat de ouders bezighoudt, tot op het niveau van voorkeuren voor pizzabeleg. Bovendien is ze een kei in het bespelen van mensen. Ze draait zonder al te veel moeite een 1-aprilgrap in elkaar met de bovenschools directeur, de docenten, de conciërge en een heel kleine meneer die vloeiend Frans spreekt.
Het wonderlijke is dan ook dat Nancy vooral wordt ingezet voor klussen waar ze níét zo goed in is. Materiaal voor de lessen seksuele voorlichting ontwikkelen bijvoorbeeld, of de indeling maken voor de wachtruimtes bij de tienminutengesprekjes. Hartstikke zonde. Doe dus aan talentmanagement - ook, en misschien wel júíst, bij vrijwilligers.
Nancy was stiekem een beetje verliefd op Anton, maar een hoge pet had ze niet van hem op. Haar motivatie om als hulpmoeder aan de slag te zijn: ‘Mijn kinderen zijn al een tijdje van school, maar ik had het idee dat deze school niet zo heel goed liep zonder mij.’ Anton maakt het er ook niet beter op, doordat hij vooral gunsten van Nancy vraagt. Bijvoorbeeld als hij wil optreden als Winterklaas: ‘Nancy. Ik zou het heel fijn vinden als jij mijn hoofdijsbeertje zou willen zijn.’
Een beproefde methode: een persoonlijk appel doen op iemand van wie je weet dat die moeilijk nee kan zeggen. Punt is wel dat Nancy vervolgens ook dankbaarheid verwacht. Terecht. Ze heeft iets voor Anton gedaan. Vraag daarom vooral toegevoegde waarde: wat vrijwilligers doen, doen ze voor de school, niet voor jou. En het succes dat ze behalen is dan ook voor hen. Dat jij ze vervolgens eens per jaar écht bedankt met een fijn etentje of mooi cadeau, is vanzelfsprekend.
Natuurlijk valt er ook veel te leren over Volkert (de conciërge). Volgende week voor de laatste keer meer!
Ps. Wat je kunt leren van Juf Ank gemist? Klik hier
Pps. Wat je kunt leren van Anton gemist? Klik hier
Ppps. Wist je dat AFAS 25 schoolreisjes weggeeft? Klik hier