‘De primaire processen zitten in kassasystemen, in ticketingsystemen, of in de personeelsplanning. Het is ook wel logisch dat organisaties vaker op de voorkant focussen, dan op de rest van de administratie. Het probleem is alleen dat het één niet zonder het ander kan. In de praktijk zien we dat recreatiebedrijven soms enorm geavanceerde planningstools hebben, maar dat de salariëring nog op basis van twee Excelletjes gaat. Of dat er dubbele administraties zijn. Dan is er één personeelsbestand voor alles wat met financiën en HRM te maken heeft, en een ander voor de planning. Dat kost vreselijk veel werk, tijd en geld. En het is vragen om problemen.’
‘Organisaties beseffen ook steeds meer dat ze hun processen aan de achterkant óók op orde moeten hebben. Veel culturele instellingen moeten toch steeds commerciëler gaan werken, en dan heb je wel inzicht in je bedrijfsresultaat nodig. Wie nog wel subsidie krijgt, moet aan steeds strengere verantwoordingseisen voldoen. Organisaties die te maken hebben met vrijwilligers, sponsoren of bijvoorbeeld donateurs kunnen het zich ook niet meer veroorloven om die administratie niet op orde te hebben. En bijna iedere organisatie heeft last van het personeelstekort. Hoe mooi is het dan als je menskracht vrij kunt maken aan de achterkant? Sowieso geldt: hoe beter je je secundaire processen geregeld hebt, hoe meer tijd en energie je overhoudt voor waar het echt om gaat. Gastvrijheid, bijvoorbeeld.’
‘Ik vind het voorbeeld van een groot theater in het oosten van het land altijd mooi. Daar werkten ze acht jaar geleden nog met acht verschillende softwarepakketten. Nu nog maar met drie: de software van AFAS, een ticketingsysteem en een planningstool. En wat krijgen we terug als feedback? ‘Ja, het scheelt wel tijd en geld, maar wat nóg fijner is, is het inzicht.’ Doordat ze veel integraler werken, kunnen ze in één oogopslag zien hoe ze de afgelopen week gedraaid hebben. En kunnen ze zelfs gaan forecasten. Daar wordt het werk voor iederéén leuker van.’