Misschien zijn we stiekem allemaal wel een beetje kantoortaal-moe. Ford heeft daar recent zelfs nog een mooie reclame op de radio voor gemaakt. Maar kantoortaal is daarentegen ook hip, lekker vooruitstrevend en past prima bij een softwarebedrijf. Maar zoals Ford al terecht aangeeft, ‘de benchmark in tegelwerk’ en ‘OutSite de box bouwen’ slaat eigenlijk, als we heel eerlijk zijn, nergens op.
Klopt. Je wordt ook gek aangekeken als je ineens begint over een hersenspinsel in plaats van een brainstorm. En het is ook minder sexy om het te hebben over snel reageren op veranderingen, dan over agile werken. Maar uiteindelijk gaat het om het doel: Wat wil je dat er gebeurt. En de bullshit-bingo er omheen is dan overbodig.
Dan het volgende punt. Kantoortaalloze marketing, dat is moeilijk! We zijn immers allemaal bezig met contentmarketing, buyer persona’s en de customer journey. Wat voor mij het marketingvak inhoudt is zorgen dat een potentiële klant (wilde bijna prospect schrijven) of een bestaande klant zich zo welkom mogelijk voelt, in welk contact met de organisatie dan ook.
Dat begint wat mij betreft eerst met het kijken waar de behoeften liggen. Zijn die in de vorm van verhalen? Zijn die in de vorm van reclamevormen zoals ‘hé, kopen?’ Is dat in de vorm van een persoonlijk contact na het oplossen van een probleem? En ga zo maar door.
Vervolgens moeten we gaan kijken met welke middelen we aan die behoeften kunnen voldoen. Gaan we die verhalen schrijven? Of gaan we er video’s van maken. Gaan we weer terug naar ouderwetsche marketing door advertenties te maken? Of kunnen we met andere middelen invulling geven aan de behoeften?
En ook dat is moeilijk. Immers is er als marketeer niets leukers dan altijd in de weer zijn met nieuwe toepassingen of nieuwe technieken, nieuwe vormen van informatieoverdracht of nieuwe platformen onderzoeken waar we wat mee kunnen. Maar draagt het écht bij aan de behoeften van de (potentiële) klant? Of ben je de tijd ver vooruit? En is dat dan erg?
Laat mij dan toch één kantoortaal term introduceren in deze blog: Argile-marketing. Argile is in het Engels een synoniem voor clay, wat natuurlijk weer een vertaling is van het Nederlandse ‘klei’. Eigenlijk zou je het dus, als je toch geen kantoortaal meer mag gebruiken, ‘met je voeten in de klei marketing’ kunnen noemen. Is alles wat je doet wel zo nodig? Sluit het écht aan bij de behoeften, ook van bijvoorbeeld sales? Door argile-marketing toe te passen blijf je in ieder geval altijd met je voeten in de klei en wordt het veel makkelijker om vanuit de klant richting het product of dienst te denken dan andersom.
Misschien stoot ik nu veel marketeers tegen het hoofd. Ik ben van origine ook geen marketeer, maar een nerd die er van houdt bedrijven beter te maken met mooie handvatten en andere spullen. En ik denk ook zeker dat het soms even belangrijk is om te vertellen ‘wat’ je doet in plaats van ‘why’. Want als je te lang in de ‘why’ blijft hangen, gaat jouw (potentiële) klant zichzelf ook een keer afvragen ‘why’ hij nog bij je zou moeten kopen.
Als laatste, hoe kom je er dan vanaf? En hoe gaan wij proberen de eerste kantoortaalloze marketingafdeling van Nederland te worden? Simpel: DOEN. We hebben recent een grote QR code opgehangen op de afdeling (daar komt de nerd in ons toch weer los) die je móét scannen op het moment dat je kantoortaal hebt gebruikt. Je maakt dan automatisch € 0,50 over naar een gezamenlijke rekening waar je, als het een beetje ‘mee’ zit, na een maandje lekker van uit eten kunt.
Onze QR code. Ps. scan deze code thuis niet na, hij werkt écht ;)
Wat ons betreft echt de perfecte manier om het nuttige met het aangename te combineren.
En als de kantoortaal echt helemaal is verbannen van de afdeling? Dan delen we weer gewoon de rekening, want gezelligheid met collega’s is tenslotte onbetaalbaar!