Zodra we de afrit nemen op de N242 Ring Oost, en onderaan de afslag de rotonde driekwart nemen, doemt het AFAS Stadion in alle glorie voor ons op. Vanaf de snelweg zie je het AZ voetbalstadion al liggen maar nu rijden we er eigenlijk recht tegen aan. Met een zonnige hel blauwe lucht met witte wolken als achtergrond knalt het rode stadion het landschap uit.
De vriendelijke verkeersregelaar geniet van het zonnetje. “Mogge” zegt hij lachend en controleert onze parkeerkaart, waarna we mogen doorrijden naar P2. Zoals altijd zijn we veel te vroeg bij het stadion. Daarom besluiten we eerst even een rondje om het stadion te maken. Het is heerlijk lenteweer en het zonnetje schijnt. Prima voetbalweer!
Het is opvallend hoe strak en modern dit stadion is. Deze voetbalarena is heel wat anders dan de oude Alkmaarderhout. Hier geen verroeste hekken of afgebladderde verf. Een felrood gekleurde, bijna perfecte voetbaltempel. Aan de buitenzijde van het stadion zien we de afbeeldingen van grote spelers -zoals Arveladze, Dembele en Ron “Beton” Vlaar- en de gewonnen prijzen duidelijk zichtbaar hangen . Deze keer wacht ons geen plek op de tribune. Geen staanplaats. Geen kunststof stoel. Maar een heuse skybox… Nog nooit hebben we voetbal op deze manier beleefd en we zijn benieuwd hoe wij deze “exclusieve” voetbalbelevenis gaan ervaren.
Met de roltrap begeven wij ons het stadion in. We bekijken op de eerste verdieping de fan shop maar vooral het kleine museum. Hier treffen we prachtige wedstrijdshirts van onder andere Willem van Hanegem en Barry van Galen aan maar ook de kampioensschaal en de KNVB beker. Er had zomaar een prijs bij kunnen komen dit seizoen!
Even later lopen we rustig naar de receptie waar we ons melden. In de ruime ontvangsthal is het druk. AZ viert vandaag haar 50 jarige bestaan en heeft mede daarom oud spelers uitgenodigd. De hal vult zich met tientallen oud spelers. Lachende op leeftijd zijnde heren die met veel armgebaren en lachsalvo’s met elkaar herinneringen ophalen en gezellig aan de praat zijn, onder andere ook Jan Peters. De man lijkt niet ouder te worden! Dan is er wat tumult. Er worden hard gelachen en mannen van middelbare leeftijd slaan elkaar amicaal op de schouders. Piet Keur en Barry van Galen zijn luid en duidelijk aanwezig!
Een vriendelijk blonde schoonheid in een zakelijk grijsclub kostuum spreekt ons aan en begeleidt ons naar de ruimte waar we de wedstrijd gaan bekijken. Al lopend door het stadion vergapen we ons aan de chique vergader- en evenementenruimtes. Dit zijn toch ruimtes in een voetbalstadion waar je niet zo snel komt. De dame begeleidt ons door de Georg Kessler Lounge, waarna we de skybox in gaan.
In deze, als hippe loungebar ingerichte, ruimte met grote glazen schuifdeuren gaan we dus tezamen met een dertigtal andere genodigden een voetbalwedstrijd kijken? We kijken door de openstaande glazen schuifdeuren naar onze zitplaatsen en kijken elkaar verbaasd aan. Een glimlach kunnen we niet onderdrukken! Hier zit je zo te zien comfortabeler dan in de meest moderne Pathé bioscoop. Het vreemde hieraan is dat later die middag het ook daadwerkelijk lijkt alsof je onwerkelijk naar een groot doek zit te kijken. Het zicht van bovenaf richting het veld is prima en we kunnen alles goed overzien.
Binnen in de skybox raken we al snel aan de praat met andere genodigden. Een gepensioneerd schooldirecteur verteld over vervlogen tijden en hoe hij als kind samen met zijn vader naar DOS ging. Samen op de tribune maar het meeste indruk maakte indertijd toch wel de chagrijnige reactie van zijn vader als de Utrechtse ploeg verloor. “Hij kon er dagen ziek van zijn!” verteld de man. Na al die jaren kan het hem nog steeds verbazen!
Naast ons staan twee heren uit Utrecht. “Belachelijk dit” zegt er één in een heerlijk Utrechts accent. “Normaal gesproken zou ik daar staan” voegt hij er aan toe en wijzend naar het uitvak, waar inmiddels de supporters uit Utrecht bezig zijn met het ophangen van spandoeken en al met vlaggen zwaaien. Het is gezellig praten met deze fanatieke “Utreg” supporter en we zijn het snel met elkaar eens dat het bekijken en beleven van een voetbalwedstrijd, onder het genot van een geserveerd warm hapje en een koel drankje heel anders is dan zoals we het normaal gesproken ervaren. Na het eten van een voortreffelijk smakende lunch wordt ons voor de zoveelste keer een drankje aangeboden (aan bier, wijn en limonade is geen gebrek!) en net voordat de wedstrijd begint nemen we plaats op onze stoel. We zakken diep in de lederen stoel weg en kijken elkaar weer verbaasd aan en beginnen te lachen. Zoveel luxe hebben we nog niet meegemaakt tijdens een voetbalwedstrijd!
Achter de goal van AZ is een prachtige tifo. De thuis supporters ontrollen een mega groot doek met daarop een verwijzing naar vijftig jaar AZ. Rode rook ontstijgt rechts van het vak.
FC Utrecht heeft het beste van het spel en wint uiteindelijk verdiend de wedstrijd met 2-3.
Nadat de wedstrijd is afgelopen nemen de aanwezigen nog maar een vriendelijk aangeboden bittergarnituurtje en een koel drankje. De Derbystar wedstrijdbal, getekend door alle AZ spelers, mag ik als beloning meenemen naar huis omdat ik de uitslag als enige goed voorspelde.
Kort daarop wordt vriendelijk aangegeven dat de meeste gasten vertrekken. Met andere woorden: ook wij “mogen” gaan! De vriendelijke boodschap is duidelijk. Nadat we de gastheer vriendelijk bedankt hebben verlaten wij het stadion en begeven ons naar de auto. We verlaten P2 en zien dat bij ingang Z nog een hek wagenwijd open staat. De auto wordt snel in een parkeervak gestald en we lopen rustig weer het stadion in. Het is nog vroeg en de beelden van alle wedstrijden bekijken we vanavond wel. Mannen en vrouwen zijn druk bezig het grasveld te herstellen van de zojuist gespeelde wedstrijd. We nemen snel een paar foto’s van het stadion en elkaar met onze smartphone als souvenir.
Verderop voor de Van der Ben tribune staan AZ supporters met een drankje in de hand na te praten over de wedstrijd en het afgelopen voetbalseizoen. Schijnbaar worden er links en rechts moppen getapt want er wordt hard gelachen maar anderen zijn verwikkeld in serieuzere gesprekken zo lijkt het.
We aanschouwen de groep fanatieke AZ supporters en zijn het zonder ook maar een woord te wisselen met elkaar eens dat je hier het voetbal pas echt beleeft.
Tussen je maten en je gabbers sta je samen achter je clubje en deel je gepassioneerd lief en leed. Hoe goed de bedoelingen van sponsoren ook zijn en hoe fantastisch het ook is om een keer de luxe van een skybox te ervaren, wij staan de volgende keer weer aan de andere kant van het glas!