Terwijl ik dit schrijf is het buiten 35 graden in de schaduw en ik smelt langzaam weg, ik val in druppels uiteen. Buiten hoor ik kinderen ergens in een achtertuin spetteren in een gelegenheidszwembad. Ze joelen met veel woorden. Ook met de tomaten valt het mee, constateer ik. De tomaatjes die ik zelf kweek zien eruit als zonnetjes en zo smaken ze ook. Die mening delen alle spinnen die er hun vaste verblijf omheen hebben geweven. Ik moet een ware veldslag leveren met spinrag en de makers ervan als ik een tomaat wil plukken. ‘Joris en de draak’-achtige taferelen, maar daarna heb ik wel een tomaat te pakken. Onbespoten en puur natuur, wat wil je nog meer?
Voor tomaten kweken heb ik nu tijd. Zeeën van tijd. Want ik hoef me nog nauwelijks te bekommeren (komkommer kweek ik ook trouwens) om administratieve activiteiten. Waar ik geen verstand van heb en bovendien de capaciteiten voor ontbeer. Ik doe mijn administratie nu namelijk in the cloud, met AFAS, en dat is een heel verschil met vroeger. Toen had ik mijn administratie in een map zitten. Met tabbladen. Uitgaande facturen, binnengekregen facturen, de urenadministratie, belastingzaken en plastic mapjes met gaatjes erin waarin ik de bonnen stopte die ik op last van de financiële man moest bewaren. Ik vond het allemaal niet zo’n gedoe hoor. Het was immers nog vroeger en toen was alles beter. Maar het wás wel een gedoe.
Om je een beeld te geven: factuurtje tikken, adres opzoeken, offerte erbij pakken, btw berekenen, factuur uitdraaien en soms nog wel een keer als er toch een fout in zat, kopietje achter een tabblad in de map, envelop opsnorren, postzegel erop, door weer en wind naar de brievenbus … En dan af en toe met die map in de auto naar de financiële man die graag een vinger aan de pols wil houden, de map per ongeluk op z’n kop houdt omdat hij nu eenmaal in zijn wildste dromen niet kan verzinnen dat iemand bonnen in plastic mapjes met een open zij- en bovenkant in een map stopt, daarmee een regen veroorzakend van bonnen die ook te lijden hebben onder de zwaartekracht. Weet je hoe dat eruit ziet? Een heel jaar bonnen op de grond? En hoeveel werk het is om die bonnen vervolgens weer op de juiste volgorde terug in die map te krijgen? Ook op hele koude dagen krijg je het van zo’n klusje héél erg warm! Bovendien drijf je er een gemiddelde financiële man mee tot waanzin. Zo bezien helpt AFAS ook nog eens besparen op zorgkosten; psychiatrische hulp is duur.
Van waanzin geen sprake bij AFAS, behalve dat het waanzinnig goed werkt. Want tegenwoordig is een factuur in een paar klikken de deur uit. Niks kopietjes in een map en niks geen gedoe met btw. Inloggen en hup, hup, klaar. En het is hufterproof. Geschikt voor totale dummies. Er kan niks misgaan. Tenzij je in Small Business bij het inboeken van een inkoopfactuur bij ‘factuurnummer’ het factuurnummer invult. Dat kun je beter niet doen. Tenzij je een financiële man alsnog tot waanzin wilt drijven.
Deze column is van schrijfster en columniste Lydia Lijkendijk.