Er bleek al snel dat er iets niet helemaal goed zat. Na een week van allerlei onderzoeken blijkt dat Bart kanker heeft. “De uitslag van de punctie is binnen en we noemen het gezwel kanker”, zoals hij dat zelf verwoordt op zijn blog. Via zijn blog houdt Bart iedereen op de hoogte van zijn gesteldheid en worden duizenden berichtjes achtergelaten door familie, vrienden, collega’s, klanten, buren en iedereen die Bart een warm hart toedraagt.
Bart heeft de uitzonderlijke en agressieve vorm kiemcelkanker. In dit geval zie je vaak een erg snel groeiend gezwel, dat pas opgemerkt wordt als het behoorlijk groot is geworden. In tegenstelling tot eerdere berichten van een grootte van 4 cm blijkt het gezwel al ongeveer 12 cm te zijn. Binnen een week gaat Bart zo hard achteruit dat hij direct wordt opgenomen op de Intensive Care en moet vechten voor zijn leven. Dit doet hij met tomeloze wilskracht en komt hier als een wonder dan ook uit alsof er niets is gebeurd. Na vier chemokuren in een korte periode hebben Bart, Karin, familie en vrienden een bijzonder heftige tijd beleefd. In deze periode had ik het voorrecht om veelvuldig, als zijn direct leidinggevende, het contact vanuit AFAS te verzorgen. Ik heb bijzonder fijne gesprekken met Bart & Karin gehad. We zijn dan ook hele goede vrienden geworden.
Op zaterdag 3 maart belt Bart me met de boodschap dat er meerdere uitzaaiingen in zijn hersenen zitten, met daarbij ook bloedingen. Deze zijn niet meer te behandelen en zullen Bart uiteindelijk fataal worden. Overige behandelingen worden per direct gestaakt, want deze hebben eventueel alleen effect op het 'originele' gezwel en de uitzaaiingen in de longen, terwijl de gezwellen in zijn hersens nu het grootste probleem zijn. De prognose is nog enkele weken, misschien enkele maanden, met de kanttekening dat een hersenbloeding een mogelijkheid is waar we rekening mee moeten houden. In dat geval is het direct afgelopen.
Tijdens zijn ziekteperiode is Bart een bijzonder positief ingesteld persoon, die voor zijn omgeving een rots in de branding is. Wilskracht, humor, relativeringsvermogen, enthousiasme, zelfspot, zoeken naar de humor in het verdriet en dapperheid zijn van toepassing op Bart! Dit blijkt ook wel uit zijn blog (www.koningbart.nl) en de manier hoe hij zaken verwoordt.
Bart’s slogan ‘Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd’, hanteerde hij ook al voor zijn ziekteperiode. Bart was altijd een enthousiaste, levenslustige en gezellige kerel. Iedereen in zijn omgeving mocht dit ervaren. Van elke dag een genietende dag kunnen maken, in welke zin dan ook, is een mooie lijfregel voor iedereen. Bart en Karin hebben veel (pijnloze) mooie momenten mogen hebben met hun dierbaren tot het laatste moment.
“Dag vriendelijke vrienden,
Hierbij een laatste update, in ieder geval van mijn hand; het is klaar…! Na een heftige tijd is voor mij nu de tijd van rust gekomen. Ik heb genoten van alles wat het leven te bieden heeft en zoals jullie weten heb ik vrede met de situatie. Nog één maal wil ik eenieder bedanken voor alle steunbetuigingen, tekenen van medeleven en de grote hoeveelheid positieve gedachten die naar ons toegestuurd zijn gedurende de laatste maanden. Het heeft ons zeer geholpen om er de mooie tijd van te maken die wij er van hebben kunnen maken! Via deze weg vraag ik jullie om deze steunbetuigingen, medeleven en positieve gedachten nog even vol te houden richting mijn Kaatje, mijn ouders en mijn lieve zus!
Bij voorbaat dank,
Vriendelijke groet,
Maar vooral een hele dikke knuffel!
Bart”
Bart van de Wiel AwardTijdens de beleidsdag met alle consultants is de Bart-van-der-Wiel-Award geïntroduceerd. Samen met Bart hebben we overlegd aan welke consultant deze moet worden toegekend. De Award gaat naar de meest recalcitrante consultant van het jaar. Het schaap dat uit de pas loopt en daarmee innoveert. De bijgevoegde dia laat zien wat ik bedoel.